Ik wil u graag, kort en zo aangenaam mogelijk, deelgenoot maken van het dagelijks leven van iemand die in een bewegingsanalyselaboratorium werkt en hoe de verkregen resultaten de levenskwaliteit van patiënten kunnen verbeteren.
Vanaf de tijd van Aristoteles tot Honoré de Balzac, met zijn Looptheorie, werd het menselijk lopen al met het blote oog geanalyseerd, zonder complexe apparatuur (wat wij onder “complex” verstaan) of op specifieke plaatsen voor de bestudering ervan. Tegenwoordig is een bewegingsanalyselaboratorium echter onontbeerlijk voor een nauwgezette studie van het lopen.
En wat is een bewegingsanalyselaboratorium?
Hoewel de naam al aangeeft wat daar wordt gedaan, laten we niet alles aan de verbeelding over. Zowel het laboratorium waar ik persoonlijk werk in Madrid als het laboratorium waar ik tijdens een onderzoeksverblijf in Dublin was, hebben verschillende elementen gemeen:
- Een gang of looppad.
- Een markering of sensoren die op het onderwerp worden geplaatst.
- Camera’s die de bewegingen van de markers, d.w.z. het onderwerp, vastleggen.
- Een krachtplatform (optioneel).
Met deze elementen is het mogelijk een loopanalyse te reconstrueren, die, eenvoudig gezegd, het volgende inhoudt: na een wervingsfase (die moet worden goedgekeurd door een ethische commissie!) komt een gezonde persoon of een patiënt met een neurologische aandoening aan, er wordt een reeks anatomische metingen van de romp en de onderste ledematen verricht en de markers worden geplaatst. Vervolgens wordt de patiënt gevraagd over het looppad te lopen terwijl zijn of haar beweging wordt geregistreerd en informatie over stapkracht wordt verzameld via het platform in de gang. Na een paar keer heen en weer lopen is de test voltooid en begint de gegevensanalyse.
Eigenlijk kan het deel van de gegevensanalyse achterwege blijven.
Dus wat krijgen we uit al deze wandelingen?
Nou, twee grote datasets: de kinematica en kinetica van de heup, knie en enkel. Kinematica verwijst naar gewrichtshoeken; flexie en extensie van de knie, rotatie van de heup, enz., terwijl kinetica krachten en hun afgeleiden (gewrichtsmomenten en krachten) omvat.
Uit al deze informatie kan, samen met de klinische gegevens, een loopprofiel van een groep patiënten worden samengesteld; wij bepalen de bereiken van de variabelen en de looppatronen van de specifieke groep. Zo kunnen we vergelijkende analyses uitvoeren tussen de verschillende onderzoeksgroepen, bijvoorbeeld GEZOND vs. ZIEK of BEHANDELING A vs. ZIEK. Informatie is macht en nog meer als het aantal patiënten groot is. Hoe groter de steekproefomvang, hoe groter de statistische kracht van de tests die we toepassen.
En als laatste praktijkvoorbeeld zal ik samenvatten wat wij het afgelopen jaar hebben onderzocht. Er bestaat een aandoening die idiopathisch tenenlopen wordt genoemd, die vooral jonge kinderen treft en een loopstoornis veroorzaakt waardoor ze op hun tenen lopen. Tegenwoordig wordt de diagnose gesteld door uitsluiting van andere neurologische aandoeningen waarbij het lopen verandert, zoals cerebrale parese, totdat de aandoening uiteindelijk als idiopathisch wordt geclassificeerd. Met het idee om de differentiatie tussen idiopathisch lopen en andere neurologische aandoeningen te vergemakkelijken, wat wijst in de richting van een vroege diagnose, besloten wij de informatie over het lopen te bestuderen met een van de krachtigste classificatie-instrumenten: Deep Learning. De tussentijdse resultaten zijn veelbelovend, want we zijn in staat om met meer dan 90% nauwkeurigheid onderscheid te maken tussen zowel de patiëntengroepen als de controlegroep.
Kun je ons helpen om meer te worden? Word lid en doe mee. Zeg het voort op de netwerken. Neem contact met ons op en vertel ons over uzelf en uw project.
Laboratory
Alfonso de Gorostegui
PhD Candidate in Neuroscience
Hola! Mi nombre es Alfonso de Gorostegui y estoy en camino de terminar mi doctorado en Neurociencia con la Universidad Autónoma de Madrid, en concreto en el estudio de marcha de pacientes con enfermedades neurológicas.
